درستی سنجی رسول خضری نماینده پیرانشهر درباره «نیاز کشور به دو هزار تخت سوختگی»
میزان سوختگی در ایران از آمارهای جهانی بالاتر است. به عبارتی ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین آمار سوختگی را در خاورمیانه دارد. در کشورهای توسعه‌یافته سالانه کمتر از یک‌هزار نفر دچار سوختگی می‌شوند این درحالی است که در ایران هر سال نزدیک به ۳۰هزار نفر دچار سوختگی‌هایی می‌شوند که نیاز به بستری دارند و از این تعداد حدود ٣هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند. یکی از دلایل بالا بودن آمار مرگ‌ومیر ناشی از سوختگی در ایران کمبود امکانات و بیمارستان‌های موجود برای امدادرسانی و درمان است و همین ضعف‌های زیرساختی آمار مرگ‌ومیر ناشی از سوختگی را بالا می‌برد.
رسول خضری، نماینده پیرانشهر و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی درباره کمبود تخت سوختگی گفته است: «کشور به دوهزار تخت سوختگی نیاز دارد که باید ۴۰۰ تخت آن در بخش آی.سی.یو باشد. ولی در حال حاضر تنها ۸۵۰ تخت سوختگی با ۱۰۰ تخت آی.سی.یو وجود دارد».
یک هفته پیش نیز وزیر بهداشت به کمبود تخت و امکانات بخش سوختگی اشاره کرده و گفته بود: «متاسفانه تعداد تخت‌های استاندارد سوختگی در کشور بسیار کم است و با توجه به اینکه طول درمان بیماران سوختگی طولانی مدت است و هزینه بالایی نیز دارد نمی توان تنها با ۸۰۰ تخت که آن هم استاندارد نیست خدمات مناسبی ارائه کرد».
سیامک فرخ‌فرقانی، دبیر اجرایی چهارمین همایش کشوری سوختگی به این نکته اشاره می‌کند که در حالی که در ایران با جمعیت ۷۰میلیونی سالانه ۲۵ تا ۳۰هزار نفر بر اثر سوختگی روانه بیمارستان می‌شوند، این رقم در آمریکا با جمعیت ۳۰۰ میلیونی، ۴۰ تا ۴۵هزار نفر است. علاوه بر این، در ایران از هر صد بیمار سوخته شده ده نفر می‌میرند و افراد زنده مانده نیز تا پایان عمر ناتوان هستند که مهم‌ترین ناتوانی، ناتوانی روانی است؛ در حالی که در کشورهای پیشرفته از هر صد بیمار سوخته، سه بیمار جان خود را از دست می‌دهند.
عباسعلی زالی، رییس سازمان نظام پزشکی کمبود امکانات بخش سوختگی را تایید کرده و می‌گوید:۱۰ تا ۲۰ درصد تخت‌های بیمارستان‌های کشور باید به سوختگی اختصاص پیدا کند، در حالی که این رقم در جهان ۵۰ درصد است» و درحالی که «این ۲۰درصد تخت سوختگی» درصورت تحقق، در مقایسه با آمارهای جهانی وضع نامناسبی دارند اما در بسیاری از بیمارستان‌های ایران همین ۲۰ درصد ناکافی هم رعایت نمی‌شود».
محمدجواد فاطمی رییس مرکز تحقیقات سوختگی بیمارستان مطهری نیز تایید می‌کند که «بهترین سیاستی که می‌توان اعمال کرد، این است که همه بیمارستان‌های دانشگاهی بخش سوختگی و ۱۰ تا ۲۰ تخت سوختگی داشته باشند» اما می‌گوید که حتی بیمارستان مطهری تهران به عنوان بزرگ‌ترین مرکز آموزشی و درمانی سوختگی در ایران «استانداردهای لازم را ندارد و ما اتاق‌های سه تخته یا پنج تخته برای بیماران داریم. در حالی که طبق استانداردها باید یک اتاق ویژه با یک تخت برای بیمار سوختگی داشته باشیم تا بتوانیم از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنیم».
شانزدهم دی ماه سالجاری حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت آماری از تعداد تخت‌های بیمارستانی فعال ارائه داد و گفت که بیمارستان‌های ایران در مجموع ۸۰ هزار تخت فعال دارند. بنابر برنامه و تاکید مکرر مقام های ارشد بهداشت و درمان ایران ۱۰ الی ۲۰ درصد از این تخت‌ها یعنی ۸هزار تا ۱۶هزار تخت باید به «تخت سوختگی» اختصاص یابد اما در عمل به گفته وزیر بهداشت تنها ۸۰۰ تخت سوختگی در تمام مراکز درمانی ایران وجود دارد.
به این ترتیب رسول خضری با تاکید بر «نیاز کشور به دوهزار تخت سوختگی» به یک ضرورت حداقلی شبکه درمانی ایران اشاره کرده و این گفتهی نماینده سردشت و پیرانشهر «درست» است.