تلاش برای رسیدن به‌ائتلاف، دغدغه این روزهای جناحی است که هشت سال، سکاندار تمام نهادهای کشور بود تا پس از 24‌خرداد و با تغییر رنگ‌وبوی پاستور، نگران کرسی‌های بهارستان باشد. روزهای بعد از ریاست‌جمهوری یازدهم سیدرضا تقوی جلسات همگرایی اصول‌گرایان را کلید زد؛ جلساتی که به‌گفته خودش با ماموریت ازسوی مهدوی‌کنی، دبیرکل وقت جامعه روحانیت مبارز، شکل گرفت؛ هرچند مرحوم مهدوی‌کنی دیگر از اصول‌گرایان و پروژه‌های اتحادشان دل خوشی نداشت. جلسات همگرایی تا جایی پیش رفت که اولین همایش اصول‌گرایان را برگزار کنند، اما سخنران آن مراسم کسی نبود جز محمدتقی مصباح‌یزدی که عامل اصلی افتراق اصول‌گرایی در انتخابات گذشته مجلس به شمار می‌رفت. مصباح‌یزدی و فرزندان معنوی‌اش درقالب جبهه پایداری اگرچه اقلیت مجلس نهم را تشکیل می‌دادند، مواضع افراطی‌شان تا جایی پیش رفت که خود اصول‌گرایان آن‌ها را تندرو می‌دانستند. حمایت‌های این جریان از احمدی‌نژاد حتی در روزهایی که خود اصول‌گرایان هم از رئیس دولت نهم و دهم اعلام برائت می‌کردند و از روی‌کارآوردن او پشیمان شده بودند، باعث شد تا جبهه پایداری به سنگر تفکر احمدی‌نژادی در مجلس بدل شود. همین سنگرسازی بود که بیشترین اصطکاک را با علی لاریجانی ایجاد کرد. ماجرای یکشنبه سیاه و بازشدن پای نوار احمدی‌نژاد به مجلس که از جلسه خصوصی سعید مرتضوی و برادر کوچک‌تر علی لاریجانی حکایت می‌کرد دعواهای پایداری‌ها بر سر استیضاح وزیر علوم دولت روحانی، درگیری بر سر برجام و حمله به رئیس‌مجلس، همه‌وهمه، باعث شده بود زخم پایداری بر دل لاریجانی و یارانش در مجلس عمیق‌تر شود.
بااین‌حال نزدیک‌شدن به انتخابات مجلس برای روشن‌شدن سرنوشت چهارساله دومین نهاد انتخابی کشور اصول‌گرایان را بر آن داشت تا کمی جدی‌تر راه‌های بقا در بهارستان را مرور کنند. آخرین روزهای گرم تابستان محمدرضا باهنر دربرابر شکل‌گیری شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، خبر از تشکیل شورای هماهنگی اصول‌گرایی داده بود. قرار بود این شورا مهرماه تشکیل شود که این وعده آن‌قدر محقق نشد تا زمستان از راه برسد، اما غلامعلی حداد عادل، رقیب علی لاریجانی بر سر کرسی مجلس اصول‌گرا، خودش آستین‌ها را بالا زد و جلسات هشت‌نفره‌ای را در خانه‌اش شکل داد تا بعد از آن با نامه‌نگاری با شیخ محمد یزدی و محمدعلی موحدی کرمانی شورای ائتلاف شکل بگیرد، اما نامه‌نگاری از چهره‌های اول جامعتین فراتر رفت و ضلع سومی به‌نام مصباح‌یزدی هم‌گیرنده این نامه‌ها بود؛ کسی که فرزندان معنوی‌اش، بزرگ‌ترین عامل شکاف اصول‌گرایی محسوب می‌شدند.
البته همان زمان که حداد عادل، چهره‌هایی چون نبی حبیبی، علیرضا زاکانی، حسین فدایی، اسدالله بادامچیان، محمدصادق محصولی و مرتضی آقاتهرانی را دعوت می‌کرد، غلامرضا مصباحی‌مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، معتقد بود حداد عادل در جایگاهی نیست که دعوت‌کننده کل شخصیت‌ها و احزاب و جمعیت‌های اصول‌گرا باشد؛ بااین‌حال حداد با همان جایگاهش نقش سخنگوی شورای ائتلاف اصول‌گرایی را برعهده گرفت.
بعد هم برخی رسانه‌های اصول‌گرا خبر از اضافه‌شدن علی لاریجانی، محمدباقر قالیباف و علی‌اکبر ولایتی به ‌ائتلاف را منتشر کردند، خبرگزاری تسنیم همان زمان مدعی شد علی لاریجانی تمام جمع‌های انتخاباتی را که پیش‌ازاین در آن حضور داشت، منحل کرد و به‌ائتلاف اصول‌گرایان پیوست.
این خبر مدعی شده بود: «علی لاریجانی بر همین مبنا، ائتلاف‌هایی را که سابقا در آن حضور داشت منحل کرده است؛ گروه چهارنفره‌ای که با حضور علی لاریجانی، مقتدایی، علی‌اکبر ناطق‌نوری و علی‌اکبر ولایتی برای چند نوبت تشکیل جلسه داده بود رسما جلسات خود را پایان داد.»
اما چیزی از انتشار این خبر نگذشته بود که کاظم جلالی، رئیس فراکسیون رهروان ولایت و از نزدیکان علی لاریجانی، این خبر را تکذیب کرد و گفت: باید توجه کرد این مباحث فضاسازی‌های رسانه‌ای است و درعالم واقعی سیاست، اتفاق خاصی نیفتاده است. یاران لاریجانی در مجلس، درقالب فراکسیون رهروان ولایت هم خیلی‌زود جلسه‌ای فوق‌العاده تشکیل دادند و به‌صورت قاطع تصمیم گرفتند به‌هیچ عنوان به‌ائتلافی با حضور پایداری‌ها نپیوندند.
البته تکذیب‌ها فقط درمورد لاریجانی نبود؛ حسین قربان‌زاده، دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی، هم چند روز قبل در گفت‌وگو با «بهار» تاکید کرد: قالیباف نه در جلسه سیاسی حضور پیدا کرده و نه به هیچ ائتلاف و جریان سیاسی برای انتخابات مجلس پیوسته است.
قربان‌زاده گفته بود: «شایعات مطرح‌شده صرفا تلاش برخی دوستان برای ایجاد موج خبری‌ای برای تحقق وحدت حداکثری است که البته این تلاش ستودنی است، اما بهتر است به‌جای این‌همه پشتکار برای ایجاد نمایش اتحاد، به فکر اصلاح روندها و فرآیندهای اشتباه برای تحقق وحدت واقعی اصول‌گرایانه باشیم.»
بااین‌حال تلاش برای رسیدن به‌ائتلاف در حالی صورت می‌گیرد که بیشترین جلسات انتخاباتی اصول‌گرایان در طول یک‌سال گذشته میان حزب موتلفه اسلامی به‌عنوان جناح راست سنتی با جبهه پایداری و جمعیت ایثارگران بود که دراین میان جمعیت رهپویان هم جمعیت ایثارگران را نماینده خود دراین جلسات عنوان کرد. کافی است نام‌هایی چون حسین فدایی، علیرضا زاکانی، روح‌الله حسینیان، حمید رسایی و الیاس نادران، پرویز سروری، مهدی کوچک‌زاده و چند نام دیگر از این طیف را کنار هم قرار دهیم تا وزن تندروی‌های اصول‌گرا در پروژه ائتلاف روشن شود. هرچند پایداری‌ها یک‌بار در انتخابات مجلس نهم زیر کاسه ائتلاف زده بودند و فهرست جداگانه ارائه دادند حالا برخی جریان‌های محافظه‌کار سنتی با استدلال تغییر پایداری‌ها و برائت آن‌ها از احمدی‌نژاد دوباره تن به‌این جریان تندرو می‌دهند؛ این در حالی است که چهره‌هایی چون روح‌الله حسینیان، از اعضای پایداری، همچنان بر طبل حمایت از احمدی‌نژاد می‌کوبند و شرایط حکایت از عقب‌نشینی راست سنتی دربرابر افراطی‌ها دارد؛ چراکه الگوی مورد تاکید اصول‌گرایان مبنی بر محوریت جامعتین جای خود را به سه ضلعی جدیدی با شرکت محمدتقی مصباح‌یزدی پدر، معنوی پایداری‌ها داده است. بااین‌حال یاران لاریجانی هنوز تن به‌این عقب‌نشینی نداده‌اند و اسماعیل جلیلی عضو فراکسیون رهروان ولایت مجلس به ایسنا می‌گوید: پیوستن فراکسیون رهروان به‌ائتلاف اصول‌گرایان توجیه‌کننده عملکرد برخی جریان‌های تندرو حاضر دراین ائتلاف بوده است و به‌همین دلیل فراکسیون تصمیم گرفته به‌ائتلاف نپیوندد.»در این میان، جریان افراطی در انتخابات ریاست‌جموری یازدهم توانست 11‌درصد آرای جامعه را در سبد نامزد مورد نظر خود تضمین شده ببیند و با اتکا به همان، خود را برای کارزار هفتم اسفند آماده می‌کند. به‌نظر می‌رسد گروه‌ها و جریان‌های اصول‌گرایی که در طول سال‌های گذشته نسبت به منافع ملی عملکرد نامناسبی داشتند و در روزهای پس از 24‌خرداد، چوب لای چرخ دولت یازدهم گذاشتند، با علم به پایگاه اجتماعی ضعیف، سعی خواهند کرد در پروژه‌ای موسوم به‌ائتلاف، با تن‌دادن به‌سازوکارهای انتخاباتی پایداری‌ها، مثل محوریت مصباح‌یزدی، نام خود را در سبد 11‌درصدی این جریان برای انتخابات هفتم اسفند بگنجانند و از گذرگاه تنگ افراطی‌ها خود را به کرسی‌های بهارستان برسانند.